Тонгга яқин океан соҳилига чиқиб, қуёшнинг чиқишини мароқ билан кузатмоқчи бўлдим. Узоқдан бир киши кўринди. У тинмай уммонга нимадир отарди. Яқинлашгач кўрдимки, бир болакай соҳилда ётган денгиз юлдузларини океанга отаётган экан. Болага яқинлашиб сўрадим:
— Нима учун денгиз юлдузларини океанга отяпсан?
— Қуёш чиқиши билан сувлар чекинади. Уларни сувга отмасам, сувсизликдан ўлишади.
— Соҳил жуда узун бўлса, мингларча денгиз юлдузлари бор, қайси бирини отиб улгурасан. Сенга нима фарқи бор?
Бола мени бироз тинглади-да, яна бир денгиз юлдузини олиб, океанга отди ва жавоб берди:
— Тўғри, менга фарқи йўқ. Лекин мана бу жониворга фарқи бўлди.
Боланинг жавоби тасаввурларимни чилпарчин қилди. Кун ёригунча бола билан денгиз юлдузларини океанга отиб чиқдик.

Туркчадан таржима