Memuar

Armon

Yoshligimda bir o`rtog`im bor edi: Alisher, familiyasi Mirzayev edi. Ey voh, hech qaysi kundaligimda uning nomi qayd etilmagan ekan. Bitta maktabda, birga o`qirdik, bitta partada o`tirardik. Bir-birimizdan ko`chirib, ishqilib yaxshi o`qirdik. Matematikada man undan, ona tilida u mandan ko`chirardi. Lekin u zo`r o`qib qo`yardi. Xavas qilardim unga. Bo`yi eng uzun bo`lgan bu bolani sibfdoshlar “naynov” deyishardi, yaxshi ma’noda. O`zi odobli, Давоми …