• Itlar yo‘q joyda mushuklar huriydi.
• Eshakdan: “Sening nechta xotining bor?”, — deb so‘rashdi. U butun podani ko‘rsatdi.
• Tarbiyasiz otga minib Xudoni esdan chiqaradi, otdan tushib — otni.
• Aroq bilan salomlashib, aql bilan xayrlash.
• Ko‘rlar orasida bir ko‘zli ham qo‘mondon.
• Odam yig‘lab tug‘ilib, ingrab o‘ladi.
• Odamning tug‘ilishi — birinchi kun, uylanishi — ikkinchi kun, o‘lim — uchinchi kun.
• Bitta taqa topib olgan aytarmish: “Bitta ot va uchta taqa yetishmayapti, xolos”.
• To‘q yashab cho‘chqaga aylangandan nochor yashab odam bo‘lgan afzal.
• Sherni qarilik yengganda uni eshak ham tepadi.
• Bukrini go‘r to‘g‘rilaydi, ba’zida u ham foyda bermaydi.
• Quddusda it hurimaydimi?
• Qochuvchi va quvuvchi — ikkalasi ham xudoga duo qiladi.
• Kambag‘al kuniga o‘n marta o‘ladi.
• Sendan omad ketsa — quvib yet, yomonlik yetsa — qoch.
• Qopag‘on itni qaerda o‘ldirsalar o‘sha yerga ko‘madilar.
• Boylik — xudo oldida gunoh, kambag‘allik — odamlar oldida.
• Boylikning ko‘zi ko‘r, u pashshaga o‘xshaydi: goh tezakka qo‘nadi, goh gulga.
• Boy o‘lganga yig‘laydi, kambag‘al — harajatga.
• Boy to‘q bo‘lmaydi, haqiqatgo‘y — och.
• Barmoq og‘risa yurak biladi, yurak og‘risa — hech kim.
• Bemor tuzalsa — tabibni yomon ko‘rib qoladi.
• Katta yelkanni faqatgina kuchli shamol qo‘zg‘ata oladi.
• Katta daraxt kuchli shamolni sevadi.
• So‘rab-so‘rab Quddusga yetasan.
• Urushqoq buqa shoxsiz qoladi.
• Agar asal bo‘lganda pashshalar Bag‘doddan kelardi.
• Suvda daraxt ildizi qurib qolmaydi.
• Suvga tushsang quruq chiqmaysan.
• Dengizdan omon qolgan tomchiga cho‘kib ketdi.
• Sichqonning iniga sherni to‘yga taklif qilishibdi.
• Yarim kechasi ayiq quyoshga sig‘inadi.
• Ayollar yo‘q yurtda urg‘ochi eshakni Quyoshxon deb erkalatishadi.
• Begona dalada begona echki qo‘shiq aytadi.
• Tuyadan so‘rashdi: “Senga arab ohusi yoqadimi?”. “Agar bukri bo‘lganida yanada yaxshi bo‘lardi”, dedi u.
• Tuyaga aytishdi: “Sening bo‘yning qiyshiq”. U dedi: “Mening qaerim qiyshiq emas?”
• Arqon uzun bo‘lsa yaxshi, gap — qisqa bo‘lsa.
• Novda yoshligida egiladi, o‘sib qolsa egolmaysan.
• Sharob ham aqldan, ham xayrdan ayiradi.
• Sharob kattalarga, suv kichiklarga.
• Suv bilan vijdondan boshqa hamma narsa yuviladi.
• Suvni qancha silkisang ham suvligicha qoladi.
• Suv oqar, qumlar qolar.
• Bo‘ri bo‘rining terisni yirtmaydi.
• Meni tegmagan bo‘ri ko‘p yashasin.
• Bo‘ri cho‘pon bo‘lolmaydi, o‘g‘ri — avliyo.
• Bo‘ri o‘lsa, mingta bo‘rivachcha qoladi.
• Bo‘ri itga aytar ekan: “Jasurlik mening yugurishimda va men orqaga qarasam sening dumingni ko‘rsatmasligingda”.
• Bo‘rini bo‘rilardek kutib ol, tulkini — tulkilardek.
• Bo‘rini oyog‘i boqadi.
• Bo‘riga aytishdi: “Seni qo‘ylarga jo‘natamiz, bolangni — qo‘zichoqlarga”. U javob berdi: “Qo‘zichoqqayam, qo‘yga ham o‘zim boraman”.
• O’g‘ri qora tunni orzu qiladi.
• O’g‘ri oilasini boy qilolmaydi, boshqaning oilasini buzadi.
• O’g‘ri o‘g‘rini tunadi.
• O’g‘rini vodiy uch kun yashirdi, tog‘lar — uch yuz kun, baribir topib olishdi.
• Qarg‘ani qum bilan artsang ham oqarmaydi.
• Qarg‘a go‘ng ustida o‘tirib, dumini axlatdan asrarkan.
• Qarg‘a hakkadan tortib oldi, hakka — kurka tovuqdan, bechora jo‘ja qiynalib qoldi.
• Qarg‘ani aslzoda etib tarbiyalashdi, lekin u qag‘illashini qo‘ymadi.
• Dushmanimning dushmani — mening do‘stim.
• Oldingda turuvchi dushman orqada turuvchi do‘stdan afzal.
• Dushmanga — qilich, savdogarga — pul, tegirmonga — suv, omochga — buqa.
• Ezgu ishdan o‘zga hamma narsa o‘tkinchi.
• Mehmonxonaga kirish — mehmonning iznida, chiqish — mezbonning.
• Sevgi yo‘q joyda quvonch ham yo‘q.
• Qo‘yning boshi siqqan teshikka gavdasi ham sig‘adi.
• Qilich kor qilmagan joyda til ham kuchsiz.
• Qaerda chiroyli gullar bo‘lsa, asalari ham o‘sha yerga uchadi.
• Qirg‘iy tuxum qo‘ygan joyda bedana bo‘lmaydi.
• Odamning ko‘zini faqat tuproq to‘ydiradi.
• Ahmoq bosh kal ham bo‘lmaydi, oqarmaydi ham.
• Ahmoqqa yaxshi so‘z aytish — kunduzi chiroq yoqish.
• Chirigan taxta mixni ushlamaydi.
• Chirigan tish bilan yong‘oq chaqolmaysan.
• Bir yil o‘ylab, bir lahzada amalga oshir.
• Bir yoshlik xo‘roz yuz yoshlik tovuqdan afzal.
• Boshimni ko‘tarsam osmonni, egsam yerni ko‘raman.
• Yalangoyoqni yuzta qaroqchi ham o‘g‘irlolmadi.
• Och qolgan it egasini ham qopadi.
• Ochdan so‘rashdi: “Dunyodagi eng og‘ir narsa nima?”. U javob qildi: “Bo‘sh oshqozon”.
• Mehmon mehmonni chaqirdi, mezbon ikkisini ham haydadi.
• Mezbonning uyidagi mehmon eshakka o‘xshaydi: uni qaerga bog‘lamoqchi bo‘lishsa, rozi bo‘lishi kerak.
• Tasqara suyakni ochlikdan emas, baxillikdan yutadi.
• Yuki bor eshakka qamchi urmaydilar.
• Suv toshqinidan, yong‘indan va ayol makridan Xudo asrasin.
• Shaytonga barmog‘ingni tutsang, butun qo‘lingni changallaydi.
• Hadya hadyani talab qiladi. Hadya bilan sirka ham shakardan shirin.
• Bersalar — ol, so‘rasalar — ber.
• “O’n ikkita bo‘tani tarbiyaladi, lekin o‘z yukidan qutulmadi”, — dedi tuya.
• It itga buyurdi, it — quyrug‘iga.
• Quyoshsiz kun tunga o‘xshaydi.
• Daraxt ildizi bilan kuchli, odam — do‘stlari bilan.
• Haqiqat daraxtini toshga eksang ham so‘lib qolmaydi.
• Bitta saltanatda ikki shoh yasholmaydi.
• Yog‘siz go‘shtdan yog‘li sardak chiqmaydi.
• Temir yurak uchun yog‘och hanjar ham yaxshi.
• Dangasaga goh qor yog‘ib qoladi, goh yomg‘ir.
• Omochga ortiqcha ho‘kiz zarar qilmaydi, bulutga — ortiqcha suv.
• Yaxshi xotin yaxshi do‘st va akadan afzal.
• Yaxshi so‘z temir eshikni ochadi.
• Yaxshi qo‘shni chiqayotan Quyoshdan afzal.
• Qarz tirqishdan uyga kirib, o‘sadi-da, so‘ng eshikdan ham chiqolmay qoladi.
• Qarz tushda ham ko‘payadi.
• Qarz ovoz ham chiqarmaydi, uxlashga ham qo‘ymaydi.
• Uzoq ikkilanish qo‘rquvga olib keladi.
• Do‘stning yuziga soladilar, dushmanning — ko‘ziga.
• Ahmoq yo‘qotadi, dono topadi.
• Ahmoqni o‘rgatish — o‘likni davolash.
• Ahmoqqa ish buyur, orqasidan o‘zing yur.
• Seni o‘stirgan shaytonni men tarbiyalaganman.
• Arava o‘tin olib kelmasa, o‘zi o‘tin bo‘ladi.
• Agar bo‘ridan qo‘rqmaganida echki Dog‘istongacha borardi.
• Dunyo yonsa, sen unga kerosin sepasan.
• Agar qichqiriq va eshakning qadri bo‘lganida rus shohi undan boj olardi.
• Agar kal dorisini bilganida avval o‘z boshini davolardi.
• Agar suv sen tomon kelmasa, sen suv tomon bor.
• Agar dushman mendan qochib ketsa — oltin ko‘prikni ko‘rsataman.
• Ko‘zing bilan ko‘rmagan bo‘lsang, yugurma.
• Agar ikki kishi seni “ko‘r” desa — ko‘zingni yum.
• Ikki begona bilgan sirni cho‘chqa ham biladi.
• Bo‘ta biyaning gapini olmasa, bo‘riga yem bo‘ladi.
• Agar xiyonatkor polga o‘tirsa, o‘sha joyni kesib tashla.
• Agar mushuk epchil bo‘lsa, sichqon ham — chaqqon.
• Keraksiz narsani sotib olsang, tez orada kerakli narsani ham sotasan.
• Odamni xonavayron qilmoqchi bo‘lsang, unga har kuni olov berma.
• Agar oyna bo‘lmasa, dunyo oyna bo‘lib xizmat qiladi.
• Yiqilsang ham eshakdan emas, otdan yiqil.
• Agar it aravaning orqasidan yugursa, chananing ham orqasidan yuguradi.
• Agar itlar qatiqni ichib qo‘yishgan bo‘lsa, idishi qaerda qoldi?
• Sening da’vogaring qozi bo‘lsa, senga xudo ham yordam bermaydi.
• Sen yoy bilan bo‘lsang, men qalqon bilanman.
• Mezbon xursand bo‘lmasa, mehmonga ham zerikarli.
• Yomon qo‘shnidan qutulmoqchi bo‘lsang, unga qarz ber.
• Oqsuyakni ko‘rmoqchi bo‘lsang, avval uning darvozabonini ko‘r.
• So‘z aytishdan avval uni kim eshitishini tekshirib ko‘r.
• Temir olovda toblanadi, inson — muhtojlikda.
• Sariq oltin qora kunga.
• Xotin, sharob va ot ko‘pchilik uchun hayot bilan teng turadi.
• Cho‘ponning xotini shohning jazmanidan afzal.
• Ayol kishi soyaga o‘xshaydi: uni quvisang — qochadi, undan qochsang — quviydi.
• Ayol aytarkan: “Mening erimdan qo‘rqmagan — haqiqiy erkak”.
• Ayol aqllidan kamchilik qidiradi, nodondan — fazilat.
• Tirik it o‘lik sherdan afzal.
• Johilning hayoti o‘limdan yomon.
• Hayot olovga o‘xshaydi: uning boshlanishi — alanga, tugashi — kul.
• Tavakkal qilib yashash yashamaslik bilan teng.
• Turna osmonda, yerda unga six tayyorlashadi.
• Hasadchining guli tikanli.
• Hasadchi o‘ladi, lekin suq qoladi.
• Quyonni sixga tiqishdi, u esa haliyam men bilan hazillashishyapti deb o‘ylaydi.
• Botayotgan quyosh chiqayotgan oyga qiyshiq qararkan.
• Yashil bodring o‘zini o‘zi maqtaydi.
• Yaxshilikni faqat o‘ziga qiladigan odam ham yomon bilan barobar.
• Ilon po‘stini tashlasa-da, ilon yurakligicha qoladi.
• Ilm puldan qimmat, o‘tkir qilich to‘pdan kuchli.
• Tilloning qo‘li yo‘q, lekin hamma narsani amalga oshiradi.
• Tish og‘risa sug‘urib qutulasan, qo‘shning yomon bo‘lsa — ko‘chib.
• Tish tish bilan urishdi, og‘iz eshikni ochdi.
• Tishlar — tilning qulfi.
• Hatto bazm ham insonni zeriktiradi.
• Bo‘ri ham och qoladi, oqsuyak ham sinadi.
• Qarg‘a ham bolalaridan mag‘rurlanadi.
• Daraxtning ham vatani bor.
• Belkurakni ham, ketmonni ham bir yog‘ochdan yasaydilar.
• So‘zning ham o‘lchovi bor.
• It ham non-tuzni unutmaydi.
• Oldinda yuruvchi — orqada yuruvchi uchun ko‘prik.
• Uzun soqoli bilan echki o‘zini pop deb o‘ylabdi.
• Qarg‘aning tuxumidan qarg‘a chiqadi.
• Ortiqcha buyuklik Yunonistonni barbod qilibdi.
• Biznikiga kelsang sharob ichasan, senikiga borsak ko‘zingni yumasan.
• Begonaga muhtojlikda yordam berishga shoshil, lekin begonaning bazmiga shoshilma.
• Hamma tulki o‘z dumidan faxrlanadi.
• Hamma qush o‘z inini biladi.
• Hamma it o‘z darvozasida botir.
• Har bir soat bizga dard olib keladi, oxirgisi — o‘lim.
• Sen qanday qarsak chalsang, senga shunday o‘ynab beraman.
• Eshakning dumidek: qisqa ham, uzun ham qilolmaysan.
• Qanday joy solsang, shunday orom olasan.
• O’rmon qanday bo‘lsa, hayvonlari ham shunday.
• Toshni tosh bilan maydalaydilar, temirni temir bilan charxlaydilar.
• Tosh o‘z joyida turganda og‘ir bo‘ladi, jildirsang — yengillashadi.
• Qatiq so‘rasam ayron olib keladi.
• O’g‘ri tovuqni o‘g‘irlab, orqasiga yashirdi, tovuqning dumi tashqarida qoldi.
• Bo‘ri podaga hujum qilsa, qo‘yi bitta odamga kulfat.
• O’g‘riga o‘g‘irlashga hech nima qolmaganida o‘z qalpog‘ini o‘g‘irlar ekan.
• Qiz bola turmushga chiqmoqchi bo‘lsa, uyidagilari bilan urushib qoladi.
• Daraxt qulasa, boltali ham, boltasiz ham unga yuguradi.
• Daryoning chuqurligini bilmagan qayiqchi qayiq ostida qoladi.
• Asal borligida yalab ol.
• Xo‘roz qanotini yozdimi, qichqiradi.
• Ochlik kelganda uyat oradan yo‘qoladi.
• Quyosh hammaga birdek nur sochadi.
• Sen o‘qishga borganingda, men o‘qib bo‘lib, qaytayotgan edim.
• Aql berishganida u yo‘q edi.
• Achchiq dard ko‘rmagan achchiq ko‘z yoshlarni ham to‘kmaydi.
• Kimnidir odam deyishadi, kimnidir — odamcha.
• To‘ygan echki bo‘ri bilan olishuvga borarmish.
• Echkining orqasidan o‘t, otning oldidan o‘t, odamning — ikki tarafidan.
• Echkini sotib oldim, so‘ng sotdim, foyda ko‘rmadim.
• Qayiqqa o‘tirib qayiqchi bilan tortishma.
• Mabodo qarg‘a atirgulni topsa, o‘zini bulbul deb o‘ylaydi.
• Bolta gunoh qilsa, sopi ham gunoh qiladi.
• Senga tayoq ko‘targanni sen ham ur.
• Zimistonni ko‘rmagan ziyoning qadriga yetmaydi.
• Ona yo‘q bo‘lsa, o‘gay ona ham yaxshi.
• Qalampir yemagan bo‘lsang, nega og‘zing achiyapti?
• Xudo bersa ikki qo‘llab beradi, olsa ham ikki qo‘llab oladi.
• Otlar ketsa, dala eshaklarga qoladi.
• Oti yo‘g‘-u, egarni orzu qiladi.
• Bir kun boqib, yuz yil minnat qiladilar.
• Sigirni tuz bilan aldaydilar, odamni — til bilan.
• Mushuk o‘ynaydi — sichqonning yuragi tushadi.
• Mushukning boshiga qazi tushib ketdi, “Xudoyim, doim boshimga shunaqa do‘l yog‘dir”, dedi u.
• Mushukni shunday tutki, tirnog‘i bilan seni tilmasin.
• Dehqon zotli sigir qidiradi, oqsuyak zotli qiz qidiradi.
• Qonni qon bilan yuvib bo‘lmaydi.
• Osmonga axlat otsang, yuzingga yopishadi.
• Kim ko‘zingni maqtasa — u shaytonning elchisi.
• Yoshligida ko‘p yegan, qarilikda ochlikdan o‘ladi.
• Kalamush bo‘rini tutganini kim ko‘ribdi?
• Qal’aning egasi, dalani ham boshqaradi.
• Vaqtida ekkan vaqtida o‘radi.
• Kim qaerda o‘ssa, o‘sha yer unga — Bag‘dod.
• Yo‘lni bilgan qoqinib ketmaydi.
• Kim qalampir yegan bo‘lsa, uning og‘zi achchiq bo‘ladi.
• O’tishni xohlagan toshli qirg‘oqdan ham, chaqirtoshdan ham qo‘rqmaydi.
• Nuqsonsiz do‘st qidirgan yolg‘iz qoladi.
• Ko‘p o‘tin yoqqan, o‘rmonga ko‘p boradi.
• Shamolga qarshi tupursang, betingga yopishadi.
• Qo‘shnisiga ishongan kechki ovqatsiz qoladi.
• Boshini bilmagan oxirini ham tushunmaydi.
• O’z sirlarini saqlashni bilmagan sardor bo‘lolmaydi.
• Haqiqatni yo‘qotgan umrini ham yo‘qotadi.
• Baliq yeyishni xohlagan oyog‘ini ho‘llaydi.
• Otdan tushgan eshakka o‘tirmaydi.
• Oldinda bo‘lgan ertaga orqada bo‘ladi, orqada bo‘lgan ertaga oldinda bo‘ladi.
• Sabr qilgan hamma narsaga erishadi.
• O’g‘irlangan molni saqlagan — o‘g‘ridan battar gunohkor.
• Birovning baxtiga hasad qilgan o‘z baxtini ko‘rmaydi.
• Shovqinga chidamagan temirchi ustaxonasiga bormaydi.
• Ayronni sevgan ayronni o‘ylaydi, pishloqni sevgan — pishloqni.
• Ko‘za maqtangan ekan: “Otda yurmagan bo‘lsam ham, hech qachon piyoda ham yurmaganman”.
• Temirchi — pichoqsiz, tikuvchi — ko‘ylaksiz.
• Suvsar ovga ketib mo‘ynasiz qaytdi.
• Olish-sotish qarindoshlar orasida ham bo‘ladi.
• Tovuq biznikida kurka bo‘lib, tuxumni boshqanikiga qo‘yadi.
• Aql kaltaligi — oyoqqa og‘irlik.
• Bitta chaqaloqlidan ko‘ra, o‘n beshta otliqni mehmon qilgan oson.
• Davlatni boshqarish xotinni boshqarishdan oson.
• Dorini kasal bo‘lgandan so‘ra.
• Dangasaga har kun — bayram.
• Dangasa ish yo‘qligidan qo‘liga bigiz sanchadi.
• Dangasalik — kambag‘allik kaliti.
• Dangasalik — yomonliklar onasi.
• Yozda ilondan qo‘rqqan qishda adyoldan cho‘chadi.
• Tulki tushida tovuq ko‘rarkan.
• Tulki va shoqol bitta yo‘ldan yuradi.
• Yuzidan — pop, ishidan — bo‘ri.
• Bo‘ri ov qiladi, bo‘rini ham ovlashadi.
• Chaqqonlikda chivin sherni yutadi.
• Ovqat yemay uxla, qarzsiz uyg‘onasan.
• Yolg‘onning oyog‘i qisqa.
• Uyingda dushmaning bo‘lganidan sher bilan olishganing afzal.
• Yomon xotindan qopag‘on it afzal.
• Hasad qilgandan taqlid qilgan afzal.
• Sharafni yo‘qotgandan boshni yo‘qotgan afzal.
• Urfni yo‘qotgandan urug‘ni yo‘qotgan afzal.
• Nodon bilan bazm qilgandan dono bilan urushgan afzal.
• Birovning minnatli oshidan ochdan o‘lgan afzal.
• Yaxshi aka dushmaningda bo‘lsa ham o‘lmasin!
• Tishsiz mehmonni sevaman.
• Sevgi, olov va yo‘talni yashirib bo‘lmaydi.
• Sevgi gulni qidiradi, rashk — tikanni.
• Sevgi uyat bilmaydi.
• Onasini sevib, bolasini erkalatadi.
• Quymoqni suyib, qozonni yalaydilar.
• Tepish eshakka uyat emas.
• May yomg‘iri — oltin, iyunniki — kumush, iyulniki — olov.
• Qo‘rqoq — ahmoqning sherigi.
• Ayiq ayiqni begona uzumzorga mehmonga chaqirdi.
• Ayiq uxlab qoldi, sichqonlar esa unga go‘r qazishni boshladilar.
• Ayiqni uzumzorga qo‘riqchilikka qo‘ydilar: hech kimni u yerga qo‘ymadi, u yerdan hech nimani ham qoldirmadi.
• Ayiqni ko‘rdilar, lekin izini qidiryaptilar.
• Ayiqni o‘z yog‘i bezovta qiladi.
• Asal yaxshi, ammo uning ham qatroni bor.
• O’lik o‘likdan qabrgacha kuzatib qo‘yishni iltimos qildi.
• Yosh bolani va esipastni muhokama qilmaydilar.
• Mening dushmanim — vijdonim.
• Ho‘l til nimalarni gapirmaydi.
• Yoshlikni yangi ko‘ylakni asaragandek asrash kerak.
• Dengiz bo‘tqaga aylansa, omadsizga qoshiq topilmaydi.
• Er — ishchi, xotin — quruvchi, er g‘isht tashiydi — xotin quradi.
• Erkak uy qurdi — ayol buzdi, ayol qurdi — uni shayton ham buza olmadi.
• Pashshalar asal oqqan tomonda yig‘iladilar.
• Sichqon omborda ochlikdan o‘lmaydi.
• Sichqon iniga kiryapti, dumiga oshqovoq boylab olgan.
• Sichqon kemirib-kemirib mushukkacha boradi.
• Urushda qo‘lga tushgan har qanday qurol — eng yaxshi qurol.
• Chirigan arqon bilan chuqurga tusha olmaysan.
• Ayol kishiga it ham hurimaydi.
• Katta hayvonga katta itlar ovga chiqadi.
• Axlatxonada qo‘ziqorin katta o‘sadi, lekin tez to‘kiladi.
• Begona xotindan umid qilib o‘rin yozma.
• Bu dunyoda faqat bir narsa tilsiz gapiradi — to‘g‘rilik.
• Qo‘rqqan it o‘n yil daraxtga huriydi.
• Xalq qochsa sen ham yugur, to‘xtasa sen ham to‘xta.
• Majburan tortib oladilar, lekin majburan bermaydilar.
• Tortilgan arqon tez uziladi.
• Qilichning qisqaligi kulfat emas, ozroq oldinga yursang dushmanga yetadi.
• Ninachi burgutning tuxumini olib qochganiga hech kim ishonmaydi.
• O’z akangga ham ishonma, lekin qiyshiq bo‘lsa ham o‘z ko‘zingga ishon.
• Eshakka yuklangan hamma narsani ham unga beravermaydilar.
• Ko‘zada har doim ham suv tashilmaydi.
• Hamma quloq ham sirlarni eshitavermaydi.
• Bolaga va’da berma, mabodo va’da bersang, albatta uni bajar.
• Tez turgiziladigan joyga o‘tirma.
• Bozorda sham qimmatligini muhokama qilish ko‘rlarga emas.
• Pishmagan mevani uzma, pishsa o‘zi to‘kiladi.
• Eshak oyog‘ini sindirishidan qo‘rqsa, temirni tepmaydi.
• Tarbiyasiz ustozini yomon ko‘radi.
• Qalliq kuylaydi, kelin yig‘laydi.
• Kelinga bulutli kun ham tongga o‘xshaydi.
• Kasallik ko‘p, davo bitta.
• Chaqirilmagan mehmon — vabodan yomon.
• Bexos chiqib qolgan kunda aravani to‘ntaradi.
• Akang bo‘lmasa, qardosh qidir.
• Odam bo‘lmasa o‘choq bilan gaplash.
• Tulki kunduzi nimani o‘ylasa, kechasi o‘sha tushiga kiradi.
• Bo‘tqadan kuygan ayronni ham puflab ichadi.
• Kuyganning ustiga qaynoq suv quyadilar.
• Kesilgan qanot bilan burgut ham ucha olmaydi.
• O’tni shunday o‘chirki, tutuni chiqmasin.
• Bitta ahmoq olmosni dengizga tashlasa mingta dono ham topib berolmaydi.
• Bitta sog‘lom ko‘z ikkita qiyshiq ko‘zdan afzal.
• Bitta barmoqni yoqsang hammasi yonadi.
• Bitta boychechak bilan bahor kelib qolmaydi.
• Birinchi uchrashuv — tanishuv, ikkinchisi — do‘stlashuv.
• Qo‘ldagi bitta qushcha daraxtda o‘tirgan uchta qushdan afzal.
• Bitta sakrash bilan bedanani tutolmaysan.
• Daraxtda bitta olma, u ham chirigan.
• Bitta qo‘l bilan qarsak chalolmaysan.
• Ayiq seni yengsa — uni “otam” de.
• Eshak yukni xohlasa bulutga qaraydi.
• Eshak yemga ketib, egarsiz aytdi.
• Eshakni to‘yga aytib, unda suv tashidilar.
• Eshakka eshak egari mos tushadi.
• Katta daraxtdan katta yaproqlar tushadi.
• Ituzumdan uzum kutma.
• Kulfatdan qochib, azobga tutildi.
• Uchqundan katta daraxtlar yonadi.
• Chayono‘t ildizidan chayono‘t o‘sadi.
• Ko‘p so‘zlashdan bosh og‘riydi, ko‘p yeyishdan — oshqozon.
• Tepkidan og‘riq yo‘q, uyat bor.
• Haqiqatdan o‘lik ham cho‘qinadi.
• Itdan qo‘zichoq kutma.
• Ota la’natlasa — soqoli tasdiqlaydi, ona la’natlasa — ko‘kragi qaytaradi.
• Ota o‘g‘liga uzumzorni hadya qildi, o‘g‘il otaga bir shingil ham bermadi.
• O’smirning o‘qishdan aqli kiradi, temir olovda yumshaydi.
• Bedana zo‘rg‘a bir marta daraxtga qo‘ngandi, daraxtning shoxi uzilib tushdi.
• Yig‘i va qichqiriq dushmanni qo‘rqitmaydi.
• Yomon baliqchi suvni loyqalatadi.
• Rangi — yoqut, ta’mi — suv.
• G’olib g‘olibni doim ta’qib qiladi.
• Qishdagi quyoshdan atirgul o‘smaydi.
• Aqlli o‘ylaguncha, nodon tog‘dan oshadi.
• Haqiqatgo‘y o‘lmaguncha uning ishlari ko‘rinmaydi.
• Dala ko‘zsiz emas, devor quloqsiz emas.
• Itni eslasang qo‘lingga tayoq ol.
• Chumolini oyog‘ingga qo‘y, u boshinggacha boradi.
• Biyaga qarab, toyni sotib ol.
• Rost so‘z doim yomon, yaxshisi esa doim ham rost bo‘lavermaydi.
• Kirishdan avval chiqishni o‘yla.
• Bitta ho‘kizni boshqalari orasiga qo‘ysang, yo rangi o‘zgaradi, yo qilig‘i.
• Bo‘ri seni mehmonga chaqirsa — bor, faqat iting bilan birga bor.
• Yangi do‘stlar top, lekin eskisini unutma.
• Tog‘ haqida cho‘pondan so‘ra, vodiy haqida — qo‘shchidan.
• Uzoqdagi qirg‘oqni so‘rasang, yaqindagisini olasan.
• Qush qaerga xohlasa o‘sha yerga in quradi.
• Qush qanoti bilan faxrlanadi, ayol — eri bilan.
• Qush qanoti bilan go‘zal, ayol — sochi bilan.
• Bo‘sh boshoq tepaga qaraydi, to‘la boshoq — pastga.
• Mayli meni tergasinlar, lekin achinmasinlar.
• Qul bo‘lish oson, odam bo‘lish qiyin.
• Buzish oson, o‘zing qurib ko‘r-chi.
• Daryo o‘zanini yo‘qotmaydi.
• Ota-ona — bola uchun, bolalar — o‘zi uchun.
• Bir marta tug‘ilgan bir marta o‘ladi.
• Atirgul axlatxonada ham o‘saveradi.
• Atirgulni ter, tikanini yoqib yubor.
• Shudring yomg‘ir emas, lekin foydali.
• Bo‘yi osmongacha, boshi shamoldek.
• Qo‘l qo‘lni yuvadi, ikkalasi — yuzni.
• Qarmoqdan qutulgan baliq kattadek tuyuladi.
• Baliqqa daryoda baho berib bo‘lmaydi.
• Baliqni dumidan ushlab bo‘lmaydi.
• Burganing terisini shilib, yog‘ini oladilar.
• O’g‘ri bilan yursang, seni ham o‘g‘ri deyishadi.
• Otni boshqarolmay, egarni sindirdi.
• Yaxshi so‘z bilan tog‘ echkisini ham sog‘sa bo‘ladi.
• Yuvilmagan yuz bilan singilni ham akaga ko‘rsatma.
• Olov bilan hazillashib bo‘lmaydi, suvga ishonib bo‘lmaydi.
• It bilan do‘stlash, ammo tayoqni tashlama.
• Salatni shunday tayyorlaydilar: saxiy yog‘ quyadi, ziqna sirka qo‘shadi, aqlli tuz soladi, nodon aralashtiradi.
• O’zi bichganni o‘zi tikadi.
• Inson uchun eng qiyin narsa — o‘zini bilish.
• Eng uzun yo‘lni ham qadamba-qadam bosib o‘tsa bo‘ladi, eng katta toshni ham oz-ozdan maydalasa bo‘ladi.
• Janjalkash ayol itni bog‘lab qo‘yib, o‘zi hurishni boshladi.
• Ustidan — ola, ostidan — yalang‘och.
• Sham o‘zini yoritmaydi.
• O’zingning qirchang‘i oting birovning arg‘umog‘idan afzal.
• Yaxshilik qilsang, uni tuzlab ham ber (ya’ni, yaxshilikni oxirigacha qil).
• Egar topilganda — ot yo‘q, ot topilganda — egar yo‘q.
• Inson o‘ziga qilgan yomonlikni yetti shayton birlashib ham qilolmaydi.
• Dononing yuragi yig‘i bor joyda, johilning yuragi qichqiriq bor joyda.
• Yurakda — Rustam, ishda — shilliqurt.
• Opa ukasi uchun o‘ladi, uka opasi uchun emas.
• Eshakka o‘tirish uyat, undan yiqilish — undan-da uyatli.
• Kuch keldi — haqiqat eshikdan chiqdi.
• So‘na otning ham, eshakning ham birdek dumi ostiga qo‘nadi.
• Ko‘r ko‘zi ochiqni aldab ketdi.
• So‘z — o‘q: otsang — qaytib kelmaydi.
• O’lim uyatdan afzal, u ikkisi — do‘zax.
• Sharafli o‘lim — mardning orzusi.
• Bug‘doy yonsa, poxolga kulgi.
• Mahorat kuchdan afzal, agar vaqtida ishlatilsa.
• It oqsoqlikdan o‘lmaydi.
• It shoshilib, ko‘r kuchuklar tug‘di.
• It itning terisini yirtmaydi.
• It bizniki, lekin boshqaning bo‘yinbog‘ida.
• Tishlamaydigan it uzoqdan huriydi.
• “Meni tuta oladigan itni bir nigohidan bilaman”, — dedi bo‘ri.
• Itning dumi yetti yil quvurda turdi, lekin tekis bo‘lmadi.
• Vijdon tishsiz, lekin tishlaydi.
• Rozilik devordan qattiq.
• Quyosh bitta, lekin hammani har xil isitadi.
• Tuzni eshakda tashib, unga yalash uchun bermadilar.
• Qo‘shni qo‘shniga — bo‘ri.
• Uxlayotganni ilon ham chaqmaydi.
• Qari xotira bilan yashaydi, yosh — kutish bilan.
• Qari buqani bo‘yinturuqqa o‘rgatgandan ko‘ra so‘yish osonroq.
• Eski do‘st va eski yo‘l tez yo‘qotiladi.
• Qarilik Rustamni ham yengdi.
• Yuz marta ur, lekin bir marta tingla.
• Turgan suv sasib qoladi.
• Gunoh qilishni bildingmi, tavba qilishni ham bil.
• Baxt uch marta eshik qoqadi, agar ochmasang boshqasiga ketadi.
• O’g‘il otasini raqsga o‘rgatdi.
• O’g‘il meniki, aqli esa o‘ziniki.
• To‘q pop och bo‘ridan yomon.
• To‘q qirg‘iy qo‘lga qo‘nmaydi.
• Sir — ikki kishi orasida, uchinchi odam bilsa butun dunyo biladi.
• It egasini tanimaydi.
• Shunday savat to‘qinglarki, sizlarning bolalaringizga ham kerak bo‘lsin. (Bir joyda shunday odat bor ekan: odam qarisa, uni savatga o‘tqizib, qoyadan tashlab yuborisharkan. Bir ko‘r qariyaning ham bolalari otalariga savat to‘qishni boshlashibdi. Ularning gaplarini eshitgan qariya so‘rabdi: “Nima qilyapsizlar?”. — “Savat to‘qiyapmiz”, — deyishibdi ular. “Kimga to‘qiyotganingizni bilaman. Shunday savat to‘qinglarki, u sizning bolalaringizga ham kerak bo‘lsin”, — debdi qariya. Buni eshitib bolalari qora niyatlaridan qaytishgan ekan).
• Sabr — jannat kaliti.
• Bolta kichkina bo‘lsa-da katta daraxtlarni yiqitadi.
• Qilgan gapirmaydi, qilmagan ko‘p gapiradi.
• Katta kemani yasagan usta kosibning qanday qilib oyoq kiyim tikishiga lol qolar ekan.
• Kechasi bilan yer haydagan ham o‘ldi.
• Baxtsizlikda chidamsiz bo‘lgan odam — baxtsiz.
• Dunyodagi eng qiyin narsa — yaxshi nom qozonish.
• Quvnoq davraga shoshilma, muhtojlik bor joyga shoshil.
• Boyning xo‘rozi ham tug‘adi.
• Novvoyning xizmatkori va iti doim och.
• Enaga ikkita bo‘lsa chaqaloq ochdan o‘ladi.
• Nodon qo‘shnidan olov ham so‘rama.
• Asali bor qo‘lini yalaydi.
• Qo‘yi yo‘qning pichog‘i o‘tmas.
• Chumolining ko‘zi yo‘q edi, u kipriklari bilan ibodat qilardi.
• Johilning aqli boshida emas, ko‘zida.
• To‘ymasning xizmatkori va iti och.
• Burgutning ikkitadan ortiq jo‘jasi bo‘lmaydi.
• Eshakning shoxi o‘smadi — u o‘zini hamon ho‘tikcha hisoblaydi.
• Asalarining boshi asalda, lekin hamon asal qidiradi.
• Omadlining xotini kuladi, omadsizning buqasi o‘ladi.
• Yaxshi ovchining quroli zanglamaydi.
• Zarar qalampirdan achchiq.
• Tulkini ko‘rsang — ot, tutsang — terisini shil.
• So‘lib qolgan atirgul ham chayono‘tdan afzal.
• Nasihat puldan qimmat.
• Vijdon azobi qamchidan kuchli.
• Tuyani o‘g‘irlagan ham, ignani o‘g‘irlagan ham — o‘g‘ri.
• Qo‘shningning aqlini qarzga ololmaysan.
• Nodon do‘stdan aqlli dushman afzal.
• Xirmonni kutadilar.
• Cho‘kkan yana suvga tushibdi.
• O’rganish boylikdan afzal.
• O’rganish — bilimning urug‘i, bilim — baxtning urug‘i.
• Maqtanchoqlik — qo‘rqoqning odati.
• Yaxshi otga arpa qo‘shadilar, yomon otga — qamchi.
• Yaxshi shogird — ustaning quvonchi.
• Bo‘rining yetti terisini shilib olsang ham bo‘riligicha qoladi.
• Botir jangda jasorat bilan o‘ladi, qo‘rqoq — otxonada uchrashuv kutib.
• Qoralamoq maqtamoqdan oson.
• Vaqtlar boshqaradi, shohlar emas.
• Shoh g‘azablansa — xalqqa bor, xalq g‘azablansa — qoch.
• Boylikning qadrini uni topganda bilasan, do‘stning qadrini — yo‘qotganda.
• Odam yuragi bilan kuchli, daraxt — ildizi bilan.
• Odam odatlaridan emas, iymonidan tez ayriladi.
• Odam odamga intiladi, hayvon — o‘rmonga.
• Go‘ngni qancha kovlasang, shuncha sasiydi.
• Gap qancha ko‘p bo‘lsa, ish shuncha oz bo‘ladi.
• Sarimsoqning hidi sirkada uch yil saqlanadi.
• Chinor baland o‘sgani bilan meva bermaydi.
• Yozda g‘amlaganing qishda kerak bo‘ladi.
• Boshqalar qilsa yuragim og‘riydi, o‘zim qilsam — belim.
• Kabobni shunday qilki, siz ham, kabob ham kuymasin.
• Zararkunanda mushuk qo‘lda tayoq ko‘rsa — devorga yuguradi.
• “Men va bo‘ri tuyani yiqitdik”, — debdi tulki.
• Til suyaksiz, so‘z bojsiz.
• Karning tilini onasi tushunadi.
• Odamning tili sharaf ham, uyat ham keltiradi.
• Oxur sigirga bormaydi.
Davronbek Tojialiyev tarjimalari