yaqinda onam va singlim bilan Toshkent, Jizzax va Samarqand shaharlariga sayohat qilgan edik. Toshkent sayohatidan so’ng Jizzaxga otlandik. Baxmal tumanidagi so’lim Novqa qishlog’iga borganimizda bizni 100 yillik qadrdonlardek kutib olishdi. Novqalik Azizbek do’stimizning uyiga avval ham borgan edim. Tog’ havosi judayam yoqqan edi. O’tgan yilgi tog’ sayohatida lola terishga ulgurib qolgan edik. Lola deganlari ham naq tog’ning cho’qqisida o’sar ekan. O’sha paytlarda yaxshi niyat qilgan edim. Inshaalloh, shu so’lim go’shalarga onamni ham olib kelaman.
Alloh nasib etdi. Onamni olib keldim. Qishloq odamlari judayam sodda, samimiy va odamovi ekan. Biz kelishimiz salkam bayramdek bo’lib ketdi. Ayniqsa, mehmonlar ziyoratiga chiqqan qo’shnilarga biznikiga Marg’ilondan mehmonlar kelishdi, deb maqtanishlari ham samimiylikka burkangan edi.
Qishloqqa kech kirganda kirib keldik. Yulduzlar shundoq tepangizda turgandek yorqin nur sochib turardi. Tog’ havosi baribir boshqacha-da. Biroz sovuqroq bo’lsa-da, qalga juda yoqadi. Ayniqsa, tunda bulbullarning sayrashini eshitib, toza havoda o’tishga yetmaydi.

* * *

Ertalabdan Novqa qishlog’idagi ziyoratgohlardan biri Novqa otani ziyorat qildik. Aytishlaricha Novqa ota judayam ilmli, taqvodor va valiy zot bo’lgan ekanlar.

Qishloq manzarasi deyarli shunaqa. Hammayoq ko’m-ko’k. Bahri siling ochiladi.

Novqa ota ziyoratgohi shunaqa so’lim joyda joylashgan.

Beshpanjadek toshlardan sizib chiquvchi ushbu buloqdan butun qishloq suv icharkan.

Buloqning beozor baliqlari.

Ming yillik egiz chinorlar.

Tog’ yon bag’ridagi lolaqizg’aldoqzor.

Qo’y-qo’zilarning shodon “qiyqiriqlari” orasida nafas olishning ham gashti bo’lar ekan.

Mana shu qo’zichoqni tutib olishimga ozgina qoldi…

Tog’ tabiati judayam go’zal, xushmanzara.

Biz uchratgan 20 ta sharsharaning biri.

Ikkita, uchta tog’ni oshib qo’ydik…

Bu o’simlikni “parashut” deyisharkan.

Tog’ go’zali.

Archazorlar oralab.

Cho’qqiga yaqinlashmoqdamiz. Qishloq esa ko’rinmay qoldi…

24 Iyun 2008