CHOY BANGILARI

Ey Rabbimiz! Yaratmishsan dunyoni yana ikki,
Ularning maqsadi Islomdan boshqa neki?
Orqamizdan baqirsalar, bular telbami toki
Ularga gul otar-otmas, Xizmatga ketajakmiz.

Zakariyo quling kabi arralar-la kessalar,
Munodiymiz Bilol kabi xarsang tosh-la ezsalar,
Devorlar  va tog’larni to’siq deya tizsalar,
Bir tepmakda buzar-buzmas, Xizmatga ketajakmiz.

Biz asoyi Muso bo’lib, dengizlarni yoramiz,
Bir Hiraqlit zarbasidek zanjirlarni uzamiz,
Biz Ibrohim do’sting kabi ka’balarni quramiz,
Ibodatni  qilar-qilmas, Xizmatga ketajakmiz.

Qo’shmoq uchun buz xizmatga pok ko’ngilli boylarni,
Davra qurib xonasida ichajakmiz choylarni,
Oltmish kunlik yashayapmiz o’ttiz kunlik oylarni,
Choynakda choy bitar-bitmas, Xizmatga ketajakmiz.

Dunyo bizni bog’layolmas, na mol-mulku na bozor
Desalarki otang o’lmish, bu kunlar senga ozor,
Ko’z yoshi va duolar-la, so’ng manzil erur mozor,
Uzarini yopar-yopmas, Xizmatga ketajakmiz.

Kechalari necha yerda choy suhbati quraroq,
Iymon to’la hurjunlarni orqamizga osaroq,
Yana nega ketayapsan ota, deya so’raroq,
Yuzlaridan o’par-o’pmas, Xizmatga ketajakmiz.

Bu kun turmak kuni emas, terlar oqsa ensadan,
Bir teri bir suyak qolsa ichimizda har badab,
Charchoqniyu, horg’inlikni ko’targancha turkchadan,
Uch-besh luqma yutar-yutmas, Xizmatga ketajakmiz.

To’xtatajak sababmidir to’fon va yo zilzila?
Ne yo’llarning yozilmasi, ne g’ofildan harhasha,
Shartlar omon bermasa-da, aytdikmi bir basmala,
Qo’llar qanot tutar-tutmas, Xizmatga ketajakmiz.

To’kub-to’kib sochajakmiz kimning bor bo’lsa nesi,
Ammo bunday baholanur bir umr sarmoyasi
Yugurishda kesilsa-da birimizning nafasi,
Sirtimizga otar-otmas, Xizmatga ketajakmiz.

Dengizlardan nari joyda qolsa-da birovlari,
U yergacha, olib borib iymon degan javharni,
Azonlar-la chaqirilib dunyomizning har yeri,
Osmonga ko’z tikar-tikmas, Xizmatga ketajakmiz.

Ey Rabbimiz! Biz qullarning bo’lsa xizmatda poyi,
Huzuringga kelajakmiz, kutamiz aziz joyni,
Zotan, bizning murodimiz yoningda ichmak choyni,
Bir piyola tutar-tutmas, ortiq ketmayajamiz.

Shahit Namzeli

AbdulAziz tarjimasi

ÇAY TİRYAKİLERİ

Ey Rabbimiz! yaratmışsın dünyayı dahi iki,
İlkinin gayesi ise İslâmdan başka ne ki?
Arkamızdan bağırsalar, -Bunlar delinin teki!
Onlara gül atar atmaz, Hizmete gideceğiz..

Zekeriyya kulun gibi testereyle kesseler,
Münadiniz bilal gibi kayalarla ezseler,
Mayınları ve dağları engel diye dizseler,
Bir tekmede iter itmez, Hizmete gideceğiz..

Biz asa-yı Musa olup denizleri yararak,
Bir Heraklit darbesiyle zincirleri kırarak,
Biz, İbrahim dostun gibi kâbeleri kurarak,
Namazları kılar kılmaz, Hizmete gideceğiz..

Katmak için bu hizmete pâk sineli bayları,
Ekip kurup hanesinde içeceğiz çayları,
Atmış günlü yaşayarak, otuz günlük ayları,
Demlikte çay biter bitmez, Hizmete gideceğiz..

Dünya bizi bağlayamaz, ne mamelek ne para,
Deseler ki baban ölmüş, bu günler size kara,
Göz yaşı ve dualarla indirince mezara,
Üzerini örter örtmez, Hizmete gideceğiz..

Geceleri birkaç yerde çay sohbeti kurarak,
İman dolu heybeleri sırtımıza vurarak,
Yine neden gidiyorsun baba?, diye sorarak,
Ağlayanı öper öpmez, Hizmete gideceğiz..

Bu gün durma günü değil, terler aksa enseden,
Bir deri-bir kemik kalsa içimizde her beden,
Yorgunluğu ve yeteri kaldırarak Türkçeden,
Üçbeş lokma yutar yutmaz, Hizmete gideceğiz…

Durduracak sebep midir, tufan veya zelzele?
Ne yolların yarılması, ne gafilden velvele,
Şartlar aman vermesede, çektik mi bir besmele,
Kollar kanat tutar tutmaz, Hizmete gideceğiz..

Döküp döküp saçacağız, kimin var ise nesi,
Ancak böyle değerlenir bir ömür sermayesi,
Koşuşmaktan kesilirse birimizin nefesi,
Sırtımıza atar atmaz, Hizmete gideceğiz..

Denizlerden öte yerde kalmışsa birileri,
Oraya dek götürürüz, iman denen cevheri,
Ezanlarla çınlayınca dünyamızın her yeri,
Uzaya göz diker dikmez, Hizmete gideceğiz..

Ey Rabbimiz! biz kulların varsa hizmette payı,
Huzuruna geleceğiz, bekleriz madalyayı,
Zaten bizim muradımız yanında içmek çayı,
Bardakta çay tüter tütmez, Artık gitmeyeceğiz…

Şehit Namzeti